|
Geçmişin İzinde / Yerleştirme
Seni biraz tanıyabilir miyiz? Okyanus Çağrı Çamcı kimdir? Bu aralar
neler yapıyorsun?
Merhaba, ben Okyanus. Dokuz Eylül Üniversitesi Resim Bölümü mezunuyum. Yine
aynı üniversitede Sanat ve Tasarım Anasanat dalında yüksek lisans tez
aşamasındayım. Üretimlerimde hak temelli çalışmaya öncelik veriyorum.
Sanatçı kimliğimin yanı sıra kendimi aktivist olarak tanımlıyorum. Direniş
hikayelerinden ilham alıyorum. Araştırma pratiğimde önemli bir yer teşkil
ediyor. Bu aralar sosyolojik ve psikolojik işlere yöneldiğim bir
süreçteyim. Resim yapmayı temel pratiğime sokmuş olsam da malzemenin
sabitliğinden çok, süreç içerisinde değişkenliğine önem veriyorum. Bu
yüzden resim, performans ve edebiyat etrafında dolanan işlerim var.
Üretimimle söz söyleyebileceğim sergilerde yer almaya özen gösteriyor,
dayanışmayı önemsiyorum.
Bir yandan sanat çalışanı olmak da ilgimi çekiyor. Bu yüzden yarı zamanlı,
BAYETAV Sanat’ta sergi görevlisi ve içerik üreticisi olarak çalışıyorum.
Sergi kurgulamanın potansiyeli beni heyecanlandırıyor.
GSF 2024 döneminde üretimler “merak” temasında yapılıyor. Projenin tema
ile ilişkisinden bahseder misin ve sende uyandırdığı fikirlerden
bahseder misin?
Geçmişten bugüne üretim biçimimi düşündüğümde ‘‘merak’’ unsurunun benim
çalışmalarımda etkin şekilde yer aldığını görebiliyorum. Çözümleyemediğim
kaotik durumları çözmeye çalışıyorum. Kendimi anlama yolunda ilerliyorum
aslında. Kuşaklararası aktarılan anılar ve travma döngüsüyle ilgileniyorum.
Merakın ettiğim konunun peşinden gitmeyi bilinmeyenlerin izini sürmeyi
seviyorum. GSF 2024’ün merak temasını gördüğümde çok heyecanlanmıştım.
Anneannemin yaşam öyküsü üzerine çalışmak istediğim bir konuydu. Süreç
içerisinde kimliğime ve aileme dair yeni şeyler öğrendim.
Açılış etkinliklerinin sürece katkısı oldu mu? Proje süreci nasıl
gidiyor, beklediğin gibi mi, çalışmanda değişiklikler oldu mu, olduysa
nasıl bir değişim ihtiyacı hissettin? (Etkinlikler perspektifini
etkiledi mi…)
Süreçte projenin ana hattının içinde kaldığıma inanıyorum. Büyük
değişikliklere gitmedim. Projeye başvururken düşündüğüm resimin
kompozisyonu değiştirdim. Geldiğim noktada parçalanmış anıları tarif eden,
parçaların birleşip bir kompozisyon oluşturduğu bir seri resim yapmaya
karar verdim. Resimin yanı sıra araştırmamı fiziki bir hale getiren sanatçı
kitabı yapmak istiyordum. Bunu konu ile bağlantılı aile albümüne
dönüştürdüm. “Aile albümü sanatçı kitabı olabilir mi?” sorusu beni motive
etti. Albüm aracılığıyla saha çalışmasında yaptığım röportajlarda
topladığım notlar, fotoğraflar ve nesneleri sergiliyorum.
Etkinlikler direkt olarak perspektifimi değiştirmedi ama GSF 2024’ün
sanatçıları ile kurduğum iletişim sayesinde projeye farklı açılardan
bakabildim.
GSF de genç sanatçılar için ne gibi fırsat ve imkanlar görüyorsun?
Katılımcıları geliştirmeye yönelik atölyeler, katılımcıların birbiriyle
etkileşimi, mentor ve Karşı Sanat Çalışmaları’nın desteğinin çok önemli
olduğunu düşünüyorum. Saliha Yavuz’un atölyesi genç sanatçılar için gerekli
bir atölyeydi. Genç sanatçıların haklarına dair yaptığı atölye bana çok şey
öğretti. Atölyenin yanı sıra bizimle Drive üzerinden haklarımızı gözeten
dokümanlar paylaştı. Bu dokümanlar hakkında daha önce biraz bilgi
sahibiydim. Çoğu yeni mezun genç sanatçının bu tarz eğitimlere ulaşmakta
zorluk çektiğini biliyorum.
Mentorluk desteği beni çok besledi. Projenin akışını destekleyecek bir
seçim yapmaya çalıştım. T. Melis Golar’dan mentorluk desteği
aldım. Melis küratör, yazar ve hem de Karadenizli. Bu proje için bu üç
kriter benim için çok önemliydi. Daha önce Melis’in küratörlüğünü yaptığı
birkaç sergiyi incelemiştim. Benim
gibi disiplinler arası üretimlere açık, naif bir dile sahip, üretim temposu
yüksek ve ilham dolu. Projenin akışında yeni fikirleriyle beni oldukça
besledi. Fotoğraf Albümü formatında ürettiğim sanatçı kitabını birlikte
hazırladık bir nevi editörlük yaptı. Aynı yapıtların sergilemesiyle ilgili
bazı fikirler verdi. Serginin kürasyonunu yapan, Karşı Sanat
Çalışmalarından Sena Tural ile birlikte, mekân içerisindeki benim kısmımın
sergilenmesiyle alakalı güzel bir işbirliği sağladı.
Daha önce kurumlarla çalışma (sergi, yarışma, hibe vb. şekillerde)
deneyimin oldu mu? Sergi, yarışmalara katılmış mıydın? Yanıtın evet
ise; Sence kurumlar genç sanatçıları nasıl destekleyebilir? Ne
yaptıklarında desteklemiş olurlar? Kurumlar gençlerle çalışırken nelere
dikkat etmeli?
2019 yılında Rota Sanat Yarışmasında lisans başarı ödülü aldım. Program
kapsamında sanat ve kariyer eğitimi aldım. Portfolyo eğitimi almıştım. Her
ne kadar resim bölümü mezun olsam da aslında portfolyo hazırlamayı
bilmiyordum. Yarışmaya internetten araştırdığım kadarıyla başvuru dosyası
hazırlamıştım.
2021 yılında IKSV’nin Çalışma ve Araştırma Programına başvurmuştum. Program
kapsamında disiplinlerarası üretim biçimine sahip sanatçılarla tanıştım.
Programın eser üretim zorunluluğu yoktu, projeyi kavramsal geliştirmemiz
bekleniyordu. Mentorluk desteği sayesinde başvurduğum projeyi
geliştirmiştim. Portfolyonun kişisel ve yaşayan bir belge olduğuna
inanıyorum. Sürekli öğrenmeye ve geliştirmeye çalışıyorum.
Kurumlar genç sanatçılarla çalışırken, şerefiye vermesinin gerekliliğine
inanıyorum. Onun gündelik yaşamını sürdürebilmesi için bu çok önemli.
Onlara bağlantı sağlayabilmeliler. ALİKEV’deki eğitimlerimizde bu fırsat
bize sunuldu. Bu benim için oldukça önemliydi. Çoğu kurum genç
sanatçılarla, sergi açılışına kadar çalışıp sonrasında tamamen iş yükünü
sanatçının üzerine atıyor. Bu kısımda uzlaşmanın önemli bir yerde olduğuna
inanıyorum.
Bu proje kapsamında ürettiğin işte ele aldığın temel temalar veya
tekrar eden imgeler var mı? Seni bu unsurlara yönlendiren şeyler neler
oldu?
Genellikle aile, kimlik, anı ve arşiv üzerine çalışıyorum. Üretimlerim bu
kavramların etrafında şekilleniyor diyebilirim. 2018’den itibaren öz aile
hikayemi araştırıyorum. Arşivleri inceliyorum ve birbirinden farklı
araçlarla süreci deneyimliyorum. Kadın+ hikayeleri sayesinde dünyadaki
konumumu bulmaya çalışıyorum.
Bu projede sanatını bir iletişim aracı olarak nasıl kullandın? İçsel
dünyanı veya düşüncelerini bu eser aracılığıyla ifade etmek senin için
nasıl bir deneyim oldu?
Sanatımı genel olarak izleyiciyle iletişime geçmek olarak görüyorum.
Hikayeler sayesinde, birbirinden farklı kişileri etkileşime sokmayı
amaçladım. Bu yüzden projede kuşaklararası hikayeleri inceledim. Geçmişin
bize öğretileri olduğuna inanıyorum. Bu süreçte röportajlar yaptım ve aile
albümlerini inceledim. Köklerime dair yeni bilgiler öğrendim. Bu bilgilerle
birlikte kendi aile albümümü yeniden kurguladım.
Bu projede tercih ettiğin teknikler veya malzemeler özel bir anlam
taşıyor mu? Bu materyalleri kullanmanın esere katkısı nedir?
Projeye başlarken büyük bir resim ve sanatçı kitabı oluşturmak istiyordum.
Saha Araştırmama başladıktan sonra bu isteğim yerini parçalı resimlere ve
aile albümüne bıraktı. Parçalı resim birleşince birden fazla anının bir
araya gelmesini temsil ediyor. Resimleri kurgularken Tığ’dan ilham aldım.
Tığ projem, tığ işi ev içi kadın emeği ve hayata karşı olan sabrı temsil
ediyor.
Sanatçı defterini aile albümü olarak kurguladım. İçeriğinde projenin
araştırma çıktılarını sergiliyorum.
Son olarak söylemezsem olmaz dediğin bir şey var mıdır? :)
Hayır, yok teşekkür ederim.
| 
